ACI REÇETE

1AĞUSTOS 1993
Ekonomik bunalımın faturasını işçi, memur, esnaf, çiftçi ve dar geliriyle yıkmak isteyen Çiller hükümeti, 1980 yılı sonrası en büyük direnişlerle karşı karşıya.

1980 yılı öncesi politika içinde yer almayan sayın Çiller, 12 Eylül faşist yönetimin neden olduğu susturulmuş, dağıtılmış, baskı altına alınmış toplum ile şimdiki değişimi, toplumsal hareketlerin farkına varamıyor. Faşist yönetim tarafından emir komuta içinde yapılan toplu sözleşmelerin gerilerde kaldığını halkın gittikçe kendi sorunlarına aktif olarak sahip çıktığını, özelleştirmeye, düşük memur maaş artışlarına ve oyalanan toplu sözleşmelere karşı işçi eylemlerinin büyüyen boyutlarını göremiyor.

Memur ve işçi ücretlerindeki artış için para bulamayan Çiller hükümeti iş MGK’lunun istediği olan silahlanmaya gelince para bulmakta zorlanmıyor. Türkiye son yılda ABD’den en çok silah satın alan ülke konumuna yükseliyor.

Güney-doğu olaylarına siyasi-barışçı çözüm yolları aramak yerine, profosyonel ordu askeri çözüm, silahlanma gibi önerileri olan sayın Güreş’ in yaş haddinden dolayı dolan görev süresi uzatılıyor.

IMF’nin acı reçetelerine karşı çıkan, MGk’luğunu kaldırmayı, Genel Kurmay Başkanlığını Savunma Bakanlığına bağlamayı, KİT’ leri satma yerine yeniden yapılandırmayı, vergileri dar gelirliler yerine fazla kazananlardan fazla vergi almayı, çekiç gücü kaldırmayı, bölgede ABD’nin ve diğer batılı ülkelerin çıkarları yerine ulusal çıkarları savunmayı, Güney-doğuda barışçı çözüm yolları savunmayı hedef alan sol bir hükümete ülkenin gereksinimi vardır.

Topluma acı reçeteler ancak askeri diktatörler döneminde uygulanabileceğini Sayın Çiller’ in iyi bilmesi gerekiyor. Yoksa kamuoyunda yıpranan Çiller için burjuvazi, başkalarını bulmakta hiç de zorlanmayacaktır.
1AĞUSTOS 1993