500 GÜN

15 MART 1993

Demirel’in istediği 500 günlük sürenin dolmasına az bir zaman kaldı. Fakat görünürlerde ekonomi, düzelmek bir yana daha da kötüye gidiyor.

Boğazına kadar girdiğimiz dış ve iç borçlar ve bunların faizleriyle, KİT açıkları, Güneydoğu da ki silahlanma harcamaları v.b. sorunlar çözülmeden ekonomide iyileşme beklemek zaten hayalcilik olurdu.

Aklı başında bir çok insan bunu biliyordu. Daha çok demokratikleşme ile ilgili beklentiler vardı. Yarım yamalak çıkan CMUK ve İLO sözleşmeleri dışında, bu beklentiler de gerçekleşmedi.

DYP ve SHP koalisyon hükümeti Güney-Doğu olaylarının neden olduğu militarist baskıya boyun eğmek zorunda kaldı.

Ülkemiz ekonomisinin düzelmesi için öncelikle demokratikleşmenin gerçekleşmesi gerekir. Güney-Doğu olayları çözülmeden demokratikleşme de sağlanamaz.

Komşu ülkelerle karşılıklı çıkar ilişkilerine dayalı dostça ilişkiler kurulmalı, Güney-Doğu’yu, herkesin memnun olacağı barışçı bir yapıya kavuşturulmalıdır. Militarizme ve onun silahlanma politikasına, ülke yönetiminin gündeminde kalmasına izin verilmemelidir.

Demokratikleşme de öncelikle, yargısız infazlara son verilmeli, MGK kaldırılmalı, Genel Kurmay Başkanlığı Savunma Bakanlığına bağlanmalı, sokaklarda, ’Kahrolsun İnsan Hakları’ sloganları atan emniyet görevlileri araştırılmalı ve Güneydoğudaki her tür terör sona erdirilmelidir.

Tüm bunlar gerçekleşmeden ekonominin düzelebileceğini beklemek boşunadır. Hükümete yeni bir 500 gün değil beşbin gün verilirse bile sonuç değişmez olacaktır.
15 MART 1993